|
Lucia Maria Dulfer - Luijendijk Crematie 8 oktober 2002 Bijdrage Ds Wybo Zoutman
·
Binnenkomst met Nepalese muziek ·
Woord van bemoediging. Nog
steeds zijn Zijn dragende vleugels onder ons en is Zijn warmend licht
boven ons. We hebben het zingend gebeden en misschien heel even
lijfelijk gevoeld. Maar tegelijk voelen we meer: hier zullen we echt
afstand moeten doen van Lucie. Straks mag ik u zegenen. Gods nabijheid
geldt haar en u allemaal. Maar eerst willen sommigen van ons een
persoonlijk gekozen woord zeggen, omdat er zoveel betekenends te zeggen
is, omdat dat leven is, elkaar dragen. ·
Eerst is er een persoonlijk
woord van Diederik ·
Nu is er een woord van Lies
Jansen ·
Ook is er nog een gedicht van Gerard ·
Wij horen de duitse tekst en
muziek van de goede machten die ons omgeven ·
De begrafenisondernemer ·
Zegen. (Blijft u zitten, na de
zegen klinkt het Stabat Mater van Vivaldi en ondertussen daalt de kist,
ieder gaat op haar of zijn
tijd deze ruimte uit) Wij
sluiten hier af de weg die we met Lucie gingen. Wij laten haar los,
gekend en bemind. Zij zal zijn tot as en tegelijk zal haar naam bestaan
voor altijd gekend en bewaard in de trouw van God. Wij gedenken haar als
deel van onze dagen en geven haar aan God die zich ontfermt over al het
werk van Zijn handen. En voor onze verdere reis ontvangt u de zegen: de
Here zegene u en Hij behoede U, de Heer doe Zijn aangezicht over u
lichten en Hij is u genadig, de Heer verheffe Zijn aangezicht over u en
Hij geve u Zijn vrede. Amen.
|
|