Een merklap is een stuk linnen geborduurd met kruissteken, met randen,
een alfabet, letters, een kroon, een levensboom, dieren .. een jaartal,
een voornaam (die van de borduurster).
Een merk lap is erg persoonlijk en vertelt iets over het leven van
de borduurster, over haar gedachten en verwachtingen. Het was vroeger
ook een oefenstuk om te leren borduren en om de uitzet te 'merken'.
Van generatie op generatie vertelt de merklap de familiegeschiedenis.
De merklap is cultureel erfgoed. Dit kleine verhaal (ontleent aan
onderstaande referenties, aangevuld met eigen ideeën) geeft de sleutel
om de merklap te kunnen lezen en de symbolen te begrijpen.
De randen - vaak geometrische randen of bloemenranden - kunnen aan
een of meerdere zijden worden geborduurd en mogen ook per zijde verschillen.
Voor de hoeken kunnen passende motieven gekozen worden.
Ik besloot aan de onderkant een stadsbeeld van Amsterdam te plaatsen;
de plek waar Bas en Ida elkaar leerden kennen, werken en wonen. Hun
multiculturele stad.
Links en rechts zijn druivenranken gebruikt als rand en aan de bovenkant
een alfabet (zie hieronder).
|
Voor de benedenhoeken is een klassiek Japans motief gekozen
(zie hieronder).
|
|
Links en rechtsboven zijn in de hoeken
klassieke bloemenmotieven geplaatst (zie hieronder).
|
|
Hoekmotieven
|
|
Het alfabet (zie hierboven) neemt op de merklap een vooraanstaande
plaats in. Jonge borduursters kozen vroeger voor het oefenen van letters
waarmee ze later hun uitzet konden merken.
Voor een evenwichtig resultaat kan het beste in het midden (of aan
de basis) van de merklap een groot motief gekozen worden. Ik koos
een grote bloemenkrans met daarin de trouwdatum.
Waar nodig tekende ik het ontwerp eerst op ruitjes- (of millimeter-)
papier. Ik begon met de randen en hoekmotieven en plaatste daarna
het centrale motief.
Daarop volgden de middelgrote motieven: 3 poezen, een levensboom,
twee druivendragers met een tros druiven, kroon met engelen, 2 pauwen,
een sawah met uitzicht op de vulkaan Merapi, een Indiase danseres,
een tompoes, een computer, 2 fietsen, en 2 klassieke bloemenmotieven.
|
|
|
|
|
Vulkaan
Merapi |
Reizen
|
Tompoezen
& fiets |
Ontwerpen
& fiets |
Poezen
|
|
|
|
|
|
Levensboom
|
Druiventros
|
Pauwen
|
Klassiek
motief |
Klassiek
motief |
De overgebleven ruimten werden daarna nog verder opgevuld met kleine
motiefjes: een ketel, een dienschaal, 2 duiven, enkele kleine druivenrankblaadjes,
een hoekversierinkje, en 2 hartjes.
|
|
|
|
|
Ketel |
Dienschaal
|
Duiven
|
Bloemmotief
|
Bloemmotief
|
Tenslotte, de signatuur van de maker van de merklap, de letter L
van Lucie Luijendijk.
Een merklap krijgt haar persoonlijk karakter door de gekozen motieven,
van persoonlijke of religieuze aard dan wel gekozen uit het dagelijks
leven. De symbolen hebben meestal een betekenis en symboliseren een
deugd, een eigenschap, een ondeugd, een beroep of zelfs een passie.
De gebruikte symbolen hebben de volgende (traditionele) betekenissen:
Poezen: behaagzucht, luiheid (in jullie geval echter vooral
een verwijzing naar jullie liefde voor poezen, jullie drie eigen poezen)
Levensboom: grootheid, kracht, bescherming voor mens en dier.
Twee druivendragers met een tros druiven vormen een van oudsher
veel gebruikt bijbels motief (door Mozes uitgezonden verspieders komen
vanuit het 'beloofde land' terug met een grote duiventros als teken
van de vruchtbaarheid van het land en de goede toekomst die het
volk bij binnentrekken van het land wacht). Kortom, een teken van
geluk dat wacht.
Kroon met engelen: symbool voor de eeuwigheid; engelen,
een vaas bloemen en de eerder genoemde druivendragers staan symbool
voor geluk.
Pauwen: hoogmoed en onsterfelijkheid
Sawah met uitzicht op de vulkaan Merapi: verwijzing naar Bastiaan's
geboorte en jeugd in Yogyakarta (Indonesia)
Indiase danseres: verwijzing naar Ida's Hindoestaanse elementen
in haar voorkomen en achtergrond en naar haar reizen naar India en
Thailand.
Tompoezen: jeugdherinnering aan Ida's jeugd
Computer: werkgereedschap en hobbytuig van Bas
Fietsen: gezamenlijke hobby
Ketel en dienschaal; verwijzing naar Bas' kookkunst
Duiven: vrede
Lucie M. Dulfer - Luijendijk
Amersfoort, September 2002
· Joke Visser & Isabelle
Contreau, Tijdloze merklapmotieven, Atrium, 1990?
· Jan Houtman, Familiemerklappen
met borduurpatronen, Cantecleer, 1997 |